Cel 9

Image

Cel 9: Budować stabilną infrastrukturę, promować zrównoważone uprzemysłowienie oraz wspierać innowacyjność

W wielu krajach inwestowanie w infrastrukturę - transport, system irygacyjny, energię oraz technologie informacyjno-komunikacyjne – ma zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia zrównoważonego rozwoju i  wzmocnienia całych społeczeństw. Już od dawna wiemy, że  wzrost produktywności i dochodów, poprawa opieki zdrowotnej i lepsza edukacja są zależne od inwestowania w infrastrukturę.
 
Inkluzywny i zrównoważony rozwój przemysłu jest podstawowym źródłem generowania dochodu i przyczynia się do szybkiego podwyższenia standardu życia wszystkich ludzi, jak również dostarcza rozwiązań technologicznych zapewniających przyjazne dla środowiska uprzemysłowienie.
 
U podstaw wysiłków zmierzających do realizacji celów środowiskowych leży postęp technologiczny, w tym zwiększanie efektywności materiałowej i energetycznej. Bez technologii i innowacji nie będzie industrializacji, a bez industrializacji nie będzie rozwoju.  


Zadania

 
- Rozwijać niezawodną, zrównoważoną i odporną infrastrukturę dobrej jakości, w tym infrastrukturę regionalną i transgraniczną, wspierającą rozwój gospodarczy i dobrobyt ludzi. Zapewnić  wszystkim ludziom równy dostęp do infrastruktury po przystępnej cenie.
 
- Promować inkluzywną i zrównoważoną industrializację; do 2030 roku znacznie zwiększyć udział przemysłu w zatrudnieniu i wytwarzaniu PKB, biorąc pod uwagę uwarunkowania  krajowe; podwoić ten udział w krajach najsłabiej rozwiniętych.
 
- Zwiększyć dostęp małych i innych przedsiębiorstw, w tym przemysłowych, w szczególności w krajach rozwijających się, do usług finansowych i przystępnych kredytów oraz włączyć je w łańcuchy wartości i zapewnić udział w rynku.
 
- Do 2030 roku podwyższyć jakość infrastruktury i wprowadzić zrównoważony rozwój przemysłu przez zwiększenie efektywności wykorzystania zasobów oraz stosowanie czystych i przyjaznych dla środowiska technologii i procesów produkcyjnych, przy udziale wszystkich krajów, zgodnie z ich możliwościami.
 
- Do 2030 roku wzmocnić badania naukowe i podnieść poziom technologiczny sektora przemysłowego we wszystkich krajach, szczególnie w rozwijających się, w tym poprzez innowacje, znaczne zwiększenie liczby pracowników sektora badawczo-rozwojowego na każdy milion osób oraz poprzez zwiększanie publicznych i prywatnych nakładów finansowych na rozwój.
 
- Ułatwić rozwój zrównoważonej i odpornej infrastruktury w krajach rozwijających się poprzez wzmocnienie wsparcia finansowego, technologicznego i technicznego dla krajów afrykańskich, najmniej rozwiniętych, w tym pozbawionych dostępu do morza i małych krajów wyspiarskich.
- Wspierać krajowy rozwój technologiczny, badania i innowacyjność w krajach rozwijających się, w tym poprzez prowadzenie sprzyjającej polityki m.in. dla dywersyfikacji przemysłowej i zwiększania wartości dodanej dla dóbr.
 
- Do 2020 roku znacząco zwiększyć dostęp do technologii informacyjnych i komunikacyjnych oraz dążyć do zapewnienia przystępnego i powszechnego dostępu do Internetu w krajach najmniej rozwiniętych.
 
* * * * * * * * * *
 
 Fakty
 
- W wielu krajach rozwijających się brakuje podstawowej infrastruktury drogowej, kanalizacji  sanitarnej i wodnej, elektryczności i technologii informacyjno-komunikacyjnej.  

- Około 2,6 miliarda ludzi w krajach rozwijających się nie ma całodobowego dostępu do elektryczności.

- 2,5 miliarda ludzi jest pozbawiona podstawowych warunków sanitarnych oraz prawie 800 milionów ludzi nie ma dostępu do wody, z czego setki milionów zamieszkuje Afrykę Subsaharyjską i Południową Azję.

- Około 1 - 1,5 miliona ludzi na świecie nie ma dostępu do solidnych usług telefonicznych.

- Dobrej jakości infrastruktura jest związana z osiągnieciem społecznych, ekonomicznych i politycznych celów.

- Niedostatecznej jakości  infrastruktura prowadzi do braku dostępu do rynków, pracy, informacji i szkoleń oraz stanowi główną barierę dla rozwoju biznesu.
- Słabo rozwinięta infrastruktura ogranicza dostęp do opieki zdrowotnej i edukacji.

- W wielu państwach afrykańskich, szczególnie tych o niższym dochodzie, niedostateczna infrastruktura zmniejsza produktywność przedsiębiorstw o około 40%.
- Zakłady o charakterze wytwórczym są ważnym pracodawcą -  w 2009 roku zatrudniały około 470 milionów osób, tj. około 16% światowej siły roboczej szacowanej na 2,9 miliarda ludzi. Ocenia się, że w 2013 roku ponad pół miliarda ludzi pracowało w takich przedsiębiorstwach.

- Efekt multiplikacji miejsc pracy w wyniku industrializacji ma pozytywny wpływ na społeczeństwo. Każde miejsce pracy w zakładach o charakterze wytwórczym tworzy 2,2 miejsc pracy w innych sektorach.

- Najważniejsze znaczenie  dla wczesnej fazy industrializacji mają małe i średniej wielkości przedsiębiorstwa prowadzące działalność produkcyjną i przetwórczą, które tworzą zazwyczaj najwięcej miejsc pracy. To one tworzą 90% światowego biznesu i zatrudniają 50-60% siły roboczej.

- Z dostępnych krajowych danych statystycznych wynika, że obecnie w sektorze energii odnawialnej pracuje 2,3 miliona osób. Biorąc pod uwagę, że dane na ten temat nie są pełne, wielkość ta jest bardzo zaniżona.   Przewiduje się, że ze względu na rosnące zainteresowanie alternatywnymi źródłami energii do 2030 roku w sektorze energii odnawialnej powstanie 20 milionów miejsc pracy.

- Kraje najmniej rozwinięte mają ogromy potencjał gospodarczy w zakresie wytwarzania żywności i napojów (przemysł rolniczy), tekstyliów i odzieży. Dobrze także rokują dla przyszłości pokolenia, które odczuje korzyści zrównoważonego zatrudnienia i większej produktywności.

- Kraje o średnim dochodzie mogą czerpać korzyści z przemysłu i przetwórstwa metalowego, które oferuje całą gamę produktów poszukiwanych na międzynarodowych rynkach.

- W krajach rozwijających się tylko niecałe 30% produkcji rolniczej podlega uprzemysłowieniu. Z kolei w krajach o wysokim dochodzie odsetek ten wynosi 98%. To obrazuje jak wielkie możliwości dla krajów rozwijających się stwarza biznes rolniczy.
 


Źródło: UNIC Warsaw, www.un.org.pl